In samenwerking met Bureau Waardenburg is in de glasaaldetector ontwikkeld en getest.
De glasaaldetector bestaat uit een opvangbak, die door middel van een pomp vol water wordt gepompt. Als het waterpeil een bepaalde hoogte heeft bereikt, stroomt het overtollige water via een goot uit de bak. Aanwezige glasalen worden door deze lokstroom aangetrokken en zullen tegen deze lokstroom in de opvangbak kruipen. De bak wordt één tot enkele keren per week geleegd, waarbij de aanwezige glasalen en eventueel aanwezige grotere palingen gemakkelijk kunnen worden geteld.
Omdat de glasaaldetector constant in werking is, is het mogelijk om over een langere periode (tot enkele maanden!) inzicht te krijgen in de ontwikkelingen in het glasaalaanbod. De inspanning beperkt zich tot het monitoren en zo nodig gelijktijdig reinigen van de detectoren. 
Vanwege deze geringe inspanning, is een onderzoek met de glasaaldetector ook relatief goedkoop in vergelijking met andere bemonsteringsmethodes.
KLIK HIER voor meer informatie over de glasaaldetector, inclusief kostenindicatie voor een glasaalbemonstering.
